dylan için

kaçmak için, düşünmemek için uğraşıyoruz.
kendini işe vur, aşka vur, günlük uğraşlar, didinmeler, ...
belki beş, on, yirmi yıl sonra toprak altında el etek çekmiş olacağız. ve oradan kollarımızı kavuşturmuş, izleyici rahatlığında dışarıyı izlerken bıyık altından  güleceğiz; "ne uğraşıyorsun len."

öte yandan bir işe yarayacakmış, yaptıklarının değeri varmış gibi yaşamak rahatlatıcı. bir şeylere bağlanmak...
aslına bakarsan yüz metrekarelik kumsalda bir kum tanesi gibiyiz.  özgünlüğün dünyayı değiştirmedikçe kendi içinde doğup batacaksın. (burada yol fena halde çatallandığı için aniden kesilir )