20 Ekim 2009 Salı

hafif

dün gece uzun zamandır taşınmayı bekleyen eşyaları kardeşimin evinden bornova'daki eve getirdik. kondisyon bisikleti, birkaç koli kitap, giysiler...

bir şeyi düşündüğün anda yapmayınca o şeyle arana mesafe giriyor; sonra o mesafe uzadıkça uzuyor; yapılabilirliğini kaybetmeye yüz tutuyor.

durum o hali alıncaya dek de omuzlarımıza bindirdiği yük arttıkça artıyor, bıraktığı his vicdan azabına benziyor.

dün gece epey hafifledim.

0 yorum:

Yorum Gönder