sonrakinden bir önce : rainer maria rilke

"topu topu bir tek yalnızlık var aslında.

büyüktür, kolay kolay katlanılacak gibi değildir. öyle saatler olur ki, insan yalnızlığı verip  ne denli yavan ve ucuz olursa olsun, bir beraberlik almak ister karşılığında. iyi kötü ilk rastlayacağı kişiyle, en sıradan kişiyle, sözde birazcık bir anlaşma uğruna yalnızlığı elden çıkarmak ister…

ama belki de yalnızlığın büyüdüğü, yetişip olgunlaştığı saatlerdir bunlar. tıpkı baharın ilk günlerinin bazen hüzünle dolup taşması gibi...

seven kişiyi çoğalmış, derinleşmiş bir yalnızlık bekler.
bir kez sevgi, bir başkasında erimek değildir. kendini bir başkasına sunmak, bir başkasıyla birleşmek değildir.

sevgi, kişi için olgunlaşmanın, kendi içinde bir şey olmanın, dünya olmanın, bir başkası uğruna kendisi için bir dünya olmanın yolunda yüce bir fırsattır.

öyleyse, yalnızlığınızı sevin ve önünüze çıkardığı acıları yakışık alır sızlanışlarla göğüslemeye çalışın.

kimseyi kendinizle birlikte çekip içerisine alamayacağınız bir değişmenizden ötürü acı duyuyorsunuz. bundan ötürü sevinin de ama! ve geride kalanlara insaflı davranın. yüreklerine ürküntü salayım demeyin!

size yabancı bir biçimde yaşamalarını sevin insanların. insanlara yabancı bir biçimde yaşayışınızı sevin.

aranızda öyle bir ortaklık olsun ki, siz zamanla sürekli değişseniz de, onun ille de değişmesi gerekmesin. o zamanla değişse de, sizin ille de değişmeniz gerekmesin."