16 Mayıs 2008 Cuma

yin yang

bir yerde okumuştum; okuduğum yazının sahibi, insanları ikiye ayırıyordu: geçmişe dönük olanlar, geleceğe, ileri bakanlar.

başka yerlerden de hatırlıyorum; geçmiş, ölüm ve karanlık demek. gelecek: aydınlık, eylem, yaşam...

ardında bırakman gerekenlerle hesabını bir türlü kesemediysen bumerang gibi ancak belli bir yere kadar gidiyor tekrar geri geliyorsun. dönüp dönüp geriye bakan birinin hedefine yürüyememesine benziyor bu.

ama alıp vereceğin kalmamışsa, kapatmışsan bütün defterlerini, hafiflikle ilerliyorsun.

belki bu yüzden, akıldakilerin bu denli yaşama geçirilememesi. bu atalet, başlama ve tamamlamadaki güçlük... hep, dönüp dönüp geriye bakmaktan.

3 yorum:

sherlotte dedi ki...

demek her şey bundanmış...
doğru, bundanmış...

schaman dedi ki...

Çokta kopuk yaşanmamalıdır geçmişten. Dersler çıkarılmadan geleceğe rahat rahat gidilebilirmi?

temmiz dedi ki...

bir kere yaşamının gerisinde kaldığını anladığında bir daha yetişemiyorsun.
ardına bakarken insan, ne kadar hızlı koşabilir ki?

Yorum Gönder